ریحانبا نام علمي Ocimum basilicum L به عنوان یک سبزی خوراکی می باشد که برگ های خشک شده ی آن به عنوان طعم دهنده و برای کمک به هضم غذا استفاده می شود.
علاوه بر خواص فراوان این گیاه، ریحان با دارا بودن ماده ای روغنی به نام اوژنول، می تواند جلو فعالیت آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز را بگیرد.
این آنزیم در ایجاد التهاب در بدن نقش دارند. بنابراین ریحان می تواند با مسدود کردن این آنزیم، جلوی بسیاری از التهاب ها در بدن را بگیرد.
ریحان در طب سنتي در تسكين درد استفاده مي شود. اسانس ريحان بدون دخالت سيستم اوپيوئيدي اثرات ضد دردي دارد که این اثر در تحقیقات فراوانی به اثبات رسیده است.
در زمان استفاده از پماد جریان خون موضع ، افزایش می یابد. با افزایش خون ، عوامل ضد التهاب در موضع افزایش یافته ، در نتیجه این مکانیسم ، التهاب موضع برطرف می شود. با برطرف شدن التهاب، اسپاسم عضلات و درد تسکین می شود و به همین علت برای درمان انواع دردهای عضلانی ، مفصلی ، آرتروز ( خصوصا آرتروز زانو )، استئو آرتریت ، آرتریت روماتوئید ، کارپال تونل ، سیندروم(CTS) ، دیسکوپاتی ( درد کمر)، سیاتیک ، نوروپاتی (خصوصا نوروپاتی دیابتی ) ، کوفتگی ، ضرب دیدگی ، در رفتگی ، پیچ خوردگی و خار پاشنه پا استفاده می شود.
شیوه مصرف: روزي 2 الي 4 مرتبه موضع را با پماد چرب نموده، به مدت 15 دقيقه ماساژ داده، گرم نگه داريد.
مصرف در حاملگي و شيردهي: محدوديتي در استعمال موضعي پماد ريحان وجود ندارد.
